واکاوی رمانتیسم جامعه گرا در شعر سعاد الصباح و سیمین بهبهانی

رمانتیسم اجتماعی یا جامعه‌گرا شاخه‌ای از رمانتیسم ادبی است که یر خلاف رمانتیسم فردی، مسائل و مشکلات جامعه را مورد توجه قرار می‌دهد. سعاد الصباح و سیمین بهبهانی دو شاعر توانای ادب معاصر عربی و فارسی، در طول دوران شعری خود، علاوه بر رمانتیسم فردی، رمانتیسم جامعه‌گرا را با موفقیت تجربه کرده‌اند.این پژوهش به دنبال آن است تا با روش توصیفی- تحلیلی و بر اساس مکتب آمریکایی به تطبیق مهم‌ترین مؤلفه‌های رمانتیسم جامعه‌گرا در اشعار این دو شاعر بپردازد و وجوه اشتراک و افتراق آنها را بیابد.فقر، همدردی با محرومان، فساد و ناهنجاری‌های اجتماعی، آزادی‌خواهی، وطن‌گرایی، دفاع از حقوق زنان و بهره‌گیری از طبیعت و پدیده‌های آن به صورت رمز یا نماد در به تصویر کشیدن مشکلات اجتماعی با تکیه بر احساس، عاطفه و خیال از مهم‌ترین موضوعات مشترک اشعار این دو بانوی شاعر است؛ با این تفاوت که توجه به فقر، وضعیت محرومان جامعه و بی‌عدالتی‌های اجتماعی در شعر سیمین و وطن‌گرایی در شعر سعاد، جلوه و نمود بیشتری دارد؛ در موضوع دفاع از حقوق زنان، سیمین حتی به دفاع از زنان روسپی و مطرود از جامعه می‌پردازد که این ویژگی در شعر سعاد دیده نمی‌شود.